تعداد مراحل تراکم وابسته به تعداد مراحل تفکیک و تثبیت نفت در واحدهای بهره‎برداری است که مایعات هیدروکربنی تشکیل شده ضمن عملیات تراکم بین مراحل، توسط ظروف مایع‎گیر جدا می‎گردد. نهایتاً گاز و مایعات گازی خروجی از آخرین ظرف مایع‎گیر (K.O.V) توسط دو خط لوله مجزا از این ایستگاهها خارج و بخش عمده‎ای از آن پس از انجام عملیات مایع‎گیری در کارخانجات گاز و گازمایع برای تامین خوراک کارخانه پتروشیمی بندرامام ارسال می‎شود.

اگر گاز خروجی از ایستگاههای تقویت فشار حاوی ترکیبات گوگردی بوده و(اصطلاحاً ترش باشد) ، با استفاده از ترکیبات شیمیائی خاص (بعضا دی‎اتانول آمین DEA و یا سایر ترکیبات مشابه) میزان ترکیبات گوگرد (H2S) موجود در گاز را تا حد استاندارد پایین می‎آورند. این کار قبل از انجام فرآیند مایع‎گیری (مایعات هیدروکربنی – گاز مایع) در کارخانجات گاز و گازمایع صورت می‎پذیرد. اگر تأسیسات پایین دست (دریافت کننده) به هر دلیلی توانایی دریافت گاز خروجی ایستگاههای تقویت فشار را نداشته باشند و یا به دلیل پدید آمدن اشکالی در عملیات ایستگاهها، جمع‎آوری و تراکم گاز امکان‎پذیر نباشد، تمامی و یا بخشی از گازهای ورودی به ایستگاههای تقویت فشار در مشعل‎های مجاور این تأسیسات سوزانده خواهند شد.از آنجا که ترکیبات گوگردی بسیار سمی و خورنده است، به منظور حفظ سلامت کارکنان و بهره‎گیری مستمر و مفید از این تأسیسات، استفاده از مواد ضد خوردگی و اعمال تمامی استانداردهای فنی و ایمنی، به ویژه در ایستگاههایی که گاز عملیاتی آن دارای ترکیبات گوگردی است بسیار ضروری است. تامین بخش از گاز مصرفی شهری از طریق ارسال گاز به شرکت ملی گاز و تأمین سوخت مصرفی تأسیسات نفتی و بعضی از نیروگاهها از دیگر موارد مصرفی گاز خروجی ایستگاههای تقویت فشار می‎باشد.